از تنبلی چشم چه میدانید؟

بر اساس تحقیقات شايع‌ترين علت نابينايي يک‌چشمي در افراد زير 20 سال تنبلي ‌چشم میباشد به همین دلیل پيشگيري از تنبلي ‌چشم اهميت زیادی دارد.

اگر کودک دچار کاهش ديد در يک يا هر دو چشم شد به نحوي که حتي پس از استفاده از عينک، به منظور برطرف شدن عيوب انکساري باز هم ديد او کامل نشود و مانند ساير افراد قادر به ديدن نباشد، چشم کودک تنبل شده است.

در حال حاضر، شيوع تنبلي ‌چشم در جهان 5/2 تا 3 درصد است. طبق آمار به دست آمده از اجراي برنامة پيشگيري از تنبلي ‌چشم در کشور، شيوع اين اختلال در گروه سني 4 تا 6 سال، 4/1 درصد است.

رشد و تکامل مرکز بينايي در مغز، از دوران جنيني تا حدود 10 سالگي ادامه دارد که حداکثر رشد آن تا پنج‌سال اول پس از تولد میباشد.

در نتيجه، در تکامل طبيعي دستگاه بينايي، از دو چشم سالم، دو تصوير در محل قشر مغز (در ناحيه ی پس سر) تشکيل مي‌شود که اين دو تصوير بر روي هم انطباق مي‌يابد و کودک سالم فقط يک تصوير را مي‌بيند.

هر عاملي که باعث اشکال ديد در يک يا دو چشم کودک شود، رشد و تکامل طبيعي دستگاه بينايي را متوقف مي‌کند و در نتيجه، در قشر مغز، دو تصوير غيريکسان ايجاد مي‌شود که يکي از آنها طبيعي و ديگري مبهم است، لذا مغز براي پيشگيري از دوبيني کودک، تصوير مبهم را حذف مي‌کند.

بنابراين، امکان دارد چشمي که از نظر ظاهري کاملاً سالم است، بينايي کامل و طبيعي نداشته باشد و به‌اصطلاح، پس از مدتي، تنبل گردد.

بر اساس تحقیقات  کودکاني که نارس متولد شده‌اند 30 درصد بیشتر احتمال  دارد که به تنبلي‌ چشم دچار شوند. بنابراين، کودکي را که نارس به دنيا آمده است، حتماً بايد چشم‌پزشک معاينه کند.