شب کوری نام یکی از این بیماری هاست که اغلب افراد را دچار خود می‌کند. در تاریکی ،چشم انسان کوررنگ است و بینایی ضعیف است و چشم تنها بخشی از آنچه را در روز می‌بیند، در شب هم می ببیند.

.اگر دیدتان در شب ضعیف است، اما طی روز یا در جایی که نور کافی دارد مشکلی ندارید و عادی می‌بینید، به احتمال زیاد دچار  شب کوری هستید. در این‌صورت نمی‌توانید اشیایی را که دیگران در شب به‌راحتی می‌بینند، ببینید و وقتی از محیط روشن به محیطی تاریک می‌روید، مثلا وارد سالن سینما می‌شوید، چشم‌هایتان برای سازگاری و تطابق با اطراف به زمان بیشتری نیاز دارد. 

بر اساس تحقیقات این بیماری در مردان بیشتر ایجاد میشود.

همچنین میتواند علامتی برای برخی بیماری های چشمی، به ویژه برای بیماری RP یا رتینیت پیگمانتوزا باشد. این بیماری ارثی است و از همان زمان تولد در داخل چشم ها وجود دارد که به تدریج باعث کاهش بینایی شده و در نهایت منجر به نابینایی میشود و گاهی اوقات شروع آن با بیماری شب کوری  همراه است.

علت شب کوری

  • کمبود دراز مدت ویتامین A
  • گرسنگی مزمن
  • اعتیاد به الکل
  • کمبود جذب چربی
  • برخی بیماری های کبد
  • قرار گرفتن در معرض نور بسیار شدید
  • التهاب رنگدانه های شبکیه چشم
  • بیماری آب سیاه چشم یا گلوکوم
  • عوامل وراثتی و ژنتیکی

 

 

 

علت‌های مادرزادی

شب کوری مادرزادی،: این مورد بخاطر اختلالات ناهمگن ژنتیکی (جهش ژنتیکی) ایجاد میشود. نوعی از شب کوری مادرزادی (choroideremia) فقط روی جنس مذکر اثر می‌گذارد؛ جنس مؤنث حامل ژن‌های مربوطه است، اما نشانه‌های این بیماری را ندارد؛


رتینیت پیگمنتوزا (Retinitis pigmentosa): این بیماری چشمی بخاطر چندین نقص چشمی ایجاد میشود وبه شبکیه آسیب میرساند. افراد مبتلا ممکن است در شب یا روشنایی کم، کاهش دید داشته باشند؛ حتی ممکن است در دید میانی و جانبی نیز مشکل داشته باشند. نشانه‌های این بیماری در دوران کودکی قابل شناسایی هستند، اما اغلب در بزرگسالی آشکار می‌شوند.


سندرم آشر (Usher syndrome): این سندرم با کاهش شنوایی و رتینیت پیگمنتوزا شناخته می‌شود و ممکن است باعث شب کوری شود. 

 

 

 

آزمایش شب کوری

اگر شب‌ها نمی‌توانید به‌خوبی ببینید، باید به چشم‌پزشک مراجعه کنید. در چنین مواردی، چشم‌پزشک آزمایش‌هایی انجام می‌دهد تا مشخص شود آیا به شب کوری مبتلا هستید یا نه، 

  • آزمایش‌هایی برای بررسی حدت بینایی، توانایی تشخیص رنگ‌ها و واکنش مردمک چشم به روشنایی؛
  • آزمایش انکسار برای بررسی تجویز عینک یا لنز چشم؛
  • معاینه‌ی لامپ اسلیت برای بررسی ساختارهای جلوی چشم ازجمله ملتحمه، قرنیه، پلک‌ها، عنبیه، عدسی‌ها و صلبیه؛
  • معاینه‌ی شبکیه برای بررسی وجود هرگونه آسیب در ساختارهای پشت چشم ازجمله زجاجیه، شبکیه و مشیمیه.
  •  الکترورتینوگرافی (Electroretinography) . این آزمایش واکنش‌های الکتریکیِ سلول‌های استوانه‌ای‌ و مخروطی‌ (سلول‌های گیرنده‌ی نور) را در معرض نور بررسی می‌کند و می‌تواند عملکرد غیرطبیعی شبکیه، یعنی بخش تشخیص نور چشم را شناسایی کند.
  •  آزمایش میدان دید . این آزمایش مشکلات دید میانی و جانبی را که بر اثر گلوکوم و دیگر بیماری‌های چشمی یا به‌واسطه‌ی مسائلی هم‌چون سکته‌ی مغزی ایجاد شده‌اند، تشخیص می‌دهد. 

 

تا حالا کسی به خودش زحمت نداده دیدگاه ثبت کنه